Masaż Rebozo

  

Masaż kojarzy nam się z uspokojeniem, ulgą, uczuciem głębokiej błogości, relaksem, dotykiem. Zazwyczaj w tym miejscu myślimy o dotyku rąk. Jednak nie każdy lubi być dotykany rękoma obcej osoby. Zdarzają się sytuacje, gdy poszukując ukojenia i odprężenia nie decydujemy się na masaż, gdyż sama myśl o dotyku innej, obcej osoby jest irytująca. Dotyczy to zwłaszcza pań w ciąży oraz połogu. Tu znakomite zastosowanie znajduje chusta rebozo, którą w swej codziennej pracy wykorzystują meksykańskie położne.

Rebozo, to długa chusta służąca między innymi do głęboko relaksującego masażu całego ciała lub jedynie jego wybranych partii.

Masaż rebozo wprawia ciało w rytmiczny, kołyszący ruch, poprzez poruszanie masowanej osoby w chuście. W tym czasie dziecko porusza się w brzuchu razem z mamą, co zapewne i jemu sprawia ogromną przyjemność.

Podczas masażu ważna jest atmosfera spokoju, wyciszenia i bezpieczeństwa. Tylko wówczas kobieta podda się ruchom chusty i doświadczy prawdziwie głębokiego relaksu.

Masaż chustą rebozo może być masażem relaksującym dla każdego, kto odczuwa potrzebę odprężenia, bądź pragnie złagodzić bóle kręgosłupa, okolicy krzyżowej lub głowy. Masaż może być wykonywany na siedząco (podłoga, krzesło, worek sako), stojąco, leżąco lub w pozycji na czworakach – najważniejsza jest tu wygoda kobiety masowanej.

Masaż rebozo stosowany jest podczas ciąży oraz w pierwszej fazie porodu, by łagodzić ból. Jedna sesja masażu trwa około 30 – 40 minut. Z reguły największą przyjemność i odprężenie niesie masaż okolic miednicy i górnej części nóg.

W związku z tym, że bardzo ważna jest atmosfera podczas masażu, powinien on być wykonany w miejscu cichym i spokojnym, zapewniającym poczucie bezpieczeństwa. Najczęściej więc obywa się on w domu osoby masowanej.

Natomiast kilka tygodni po porodzie, polecam tzw. masaż zamykający, który pomaga kobiecie ponownie poczuć siebie, wrócić do siebie – swojego ciała i umysłu. Daje najlepsze rezultaty, gdy wykonują go dwie osoby, które siadają po przeciwległych stronach masowanej kobiety. Każda z nich trzyma jeden z końców chusty i pociąga ją w taki sposób, że rebozo zaciska się na ciele kobiety, dając wrażenie, że ciało po porodzie znów się zamyka.

Masaż zamykający wykonywany jest na leżąco i trwa około 1 godziny.

Chusta rebozo jest uważana w Meksyku za symbol statusu materialnego, bo może być wykonana z najróżniejszych materiałów: bawełny, wełny, jedwabiu. Tkana w skomplikowane lub zupełnie proste wzory, jedno- lub wielokolorowa. Wartość rebozo ocenia się także na podstawie czasu i wysiłku włożonego w ręczne ozdabianie frędzli (barba).

Szale zwane rebozo powstają na terenie całego Meksyku, ale najsłynniejsze są te, które pochodzą z San Luis Potosi (tzw. Rebozo Caramelo - najdroższe rebozo).     Z produkcji rebozo słyną też regiony Oaxaca, Michoacan i Queretaro. Gotowe szale różnią się nie tylko rodzajem użytego do ich produkcji materiału, ale i długością, która wpływa na ich walory użytkowe. Zazwyczaj rebozo mają między 1,5 a 3,5 metra. Im dłuższy szal, tym może mieć więcej zastosowań.

Tradycyjnie w Meksyku mówi się, że dziewczynę zdobią warkocze i rebozo. Rzeczywiście, rebozo jest powszechnym elementem ubioru meksykańskich kobiet - z wyglądu przypomina prostokątny szal. Jest ważnym elementem meksykańskiej kultury, obecny w literaturze i sztuce, używany codziennie i od święta. Można go na przykład zobaczyć na wielu obrazach Fridy Kahlo, która lubiła się portretować ubrana w chustę rebozo.

 

 

 

Tekst opublikowany został w kwietniu 2013 roku, na portalu dzieciPoznan.pl